هنوزم اینجا برام نفس گیره!

                         می گفت هنر اخلاقی یعنی اعتدال در احساسات و اعمال، یعنی حد وسط بودن، یعنی پرهیز از افراط و تفریط. به یک جور میانگین اعتقاد داشت؛ میانگینی که اگر از هر طرفش بروی و از آن دور شوی، در دام بی اخلاقی افتاده ای. دانایی و شجاعت و عفت و عدالت را بالاترین فضیلتهای اخلاقی می دانست که هنوزم اینجا برام نفس گیره!...

۱. گاهی دلم می خواهد از آن دخترهای سلیطه ی پاچه ورمالیده ای (!) بودم که همین که کسی نگاه چپ به آنها می کند فاق شلوارش را به سرش می کشند. اما متاسفانه در واقعیت این طور اتفاق می افتد که اولش اصلا متوجه چپ بودن نگاه حضرات نمی شوم و وقتی هم متوجه شدم، مثل آدمهای منطقی متمدن رفتار می کنم و این گاهی اصلا هنوزم اینجا برام نفس گیره!...

دانشکده شلوغ و در هم بر هم بود. می توانستی انواع و اقسام آدمها را ببینی. خیلی زود فهمیدم که مصاحبه ی دکتری است. شور و هیجان و استرس زیادی در داوطلبها و خانواده هایی که بعضا با آنها آمده بودند، دیده می شد. شور و هیجانی که حال مرا بد می کرد. با خودم فکر کردم شاید خدا باید پیغمبری برای این قوم ناآگاه م هنوزم اینجا برام نفس گیره!...

به لحاظ هستی شناختی دچار احساس تنهایی شدید شده ام!

یک احساس تنهایی از نوع اگزیستانسیالیستی؛

از همان هایی که «کی یر که گارد» می گوید.

و در حال حاضر روحیه توضیح بیشتر را ندارم!

+ سورِن اسم کوچک کی یر که گارد، فیلسوف اگزیستانسیالیستی دانمارکی است. یعنی در این حد با فلاسفه خودمانی شده ام ها!

+ یکی دو هفته است بیشتر از حد مجاز سوتی می دهم!

هنوزم اینجا برام نفس گیره!...

1. همیشه فکر می کردم مهم ترین چیزی که باعث معنابخشی به زندگی می شود این است که اهداف ارزشمندی داشته باشی و خودت و زندگی ات را وقف رسیدن به آنها کنی. امروز فکر می کنم اگر یکی از این اهداف ارزشمند، رسیدن به آرامش و لذت بردن از زندگی نباشد، خودت را به هیچ باخته ای. 2. به نظرم یکی از بهترین اتفاقهایی هنوزم اینجا برام نفس گیره!...

شعر بازی کردیم!

پنج دقیقه به خودمان وقت دادیم تا با "آرام، سوزان، دامن، آینه" شعر بگوییم.

شعرهای بی در و پیکر نوشتیم؛ برای هم خواندیم و خندیدیم!

و البته یکدیگر را تحویل گرفتیم و همه شعرها به نظرمان دوست داشتنی آمد!

من نوشته بودم:

راه که می روی

موج دامنت

آتش می سوزاند!

آرام تر قدم بردار؛

آیینه ها ترک بر داشتند.

شما اگر بودید چه می نوشتید؟ فقط ۵ دقیقه وقت داریدها! 

هنوزم اینجا برام نفس گیره!...

مثلا همین میم خودمان که هر وقت من گریه میکنم و او کاری از دستش برنمی آید، اوج همدردی اش این است که زیر لبی بگوید: خب حالا تو هم گریه نکن! اما همین که به چشمهایش دقیق میشوی حجم فرو ریختنش را می بینی...

+ اگر یک روز مردها بخواهند از حقوق پایمال شده خودشان دفاع کنند به نظرم باید اینها را در اولویت بگذارند:

۱. حق گریه کردن.

۲. حق این که موظف به ذهن خوانی زنان و برآوردن توقعاتی که نگفته اند نباشند.

۳. حق سوپرمن نبودن.

هنوزم اینجا برام نفس گیره!...

 اگر من یک درخت باشم:  بدون شک یک درخت میوه ام! درختی با شاخه های فراوان که همه رو به سمت بالا دارند. بعضی از شاخه هایم بی اندازه نازک و شکننده اند و بعضی محکم و قوی. گاهی همه شاخه هایم پر از برگهای سبز روشن است و گاهی حتی یک دانه برگ هم ندارم. دیر به دیر میوه می دهم، اما میوه هایم همه سرخ و آبدارن هنوزم اینجا برام نفس گیره!...